Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

Όταν τα τραγούδια μιλάνε...

Κώστας Τσακίρης
Είναι μερικές φορές που αξίζει πραγματικά τον κόπο να κάνεις μία αναδρομή στο παρελθόν ,να θυμηθείς κάποια πράγματα και στη συνέχεια να κάνεις έναν παραλληλισμό με σύγχρονα γεγονότα και καταστάσεις. Διαπιστώνεις συμπτώσεις , παρατηρείς κάποια λόγια προφητικά ίσως που ειπώθηκαν ή γράφτηκαν σε διαφορετικές εποχές αλλά παραμένουν διαχρονικά και αναδεικνύουν την έμπνευση του δημιουργού τους.
Το αποκορύφωμα όμως θεωρώ ότι είναι η μελοποίηση κάποιων στίχων που η έμπνευση του στιχουργού τους πρέπει να προήλθε από κάποιες ματιές που τόλμησε να ρίξει με τα μάτια της ψυχής του στραμμένα στο μέλλον.
Έτσι έχουμε κάποια τραγούδια που γράφτηκαν πριν από κάποιες δεκαετίες και σήμερα το άκουσμά τους προκαλεί συγκίνηση σε μας τους πιο παλιούς αλλά και προβληματισμό στους νεώτερους.
Με τις δυνατότητες μάλιστα που προσφέρει το διαδίκτυο μπορούμε μέσα από διάφορες ιστοσελίδες να δούμε και να ακούσουμε τα τραγούδια αυτά και να αξιολογήσουμε ανάλογα τον στιχουργό ή τον ερμηνευτή τους.
Χωρίς να θέλω σε καμία περίπτωση να κάνω διαφήμιση θα αναφερθώ καταρχήν στο τραγούδι με τίτλο « Φοβάμαι » που τους στίχους έγραψε το 1982 ο Αντώνης Πανταζής , την μουσική ο Γιάννης Ζουγανέλης και το ερμήνευσε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Αλήθεια πόσο αγγίζει τον καθένα που το ακούει σήμερα , πόσο τον προβληματίζει που γράφτηκε πριν από 29 χρόνια σε εποχές που τίποτα δεν προμήνυε οικονομική κρίση , απαξίωση θεσμών , πιθανότητα χρεωκοπίας , ανεργία και υποθήκευση του μέλλοντος .
Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν
σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ’ ένα παιδικό παντελονάκι
και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Υπάρχουν βέβαια και άλλοι δημιουργοί όπως ο λιγότερο γνωστός Θανάσης Γκαϋφίλιας με το τραγούδι « Η ατελείωτη εκδρομή » που ερμηνεύει μαζί με την Μαρίζα Κοχ , ο Γιάννης Μηλιώκας με το αμίμητο τραγούδι « Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μ……ς » που μας το είπαν έμμεσα τελικά , το « Αρνούμαι να πεθάνω » με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου κ.α.
Πέραν όμως από τα παραπάνω τραγούδια που είχαν κάποιες επιρροές από την ροκ μουσική υπάρχουν και κάποια άλλα πιο κλασσικών δημιουργών όπως του Νομπελίστα Ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη « Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ » αλλά και του Γιάννη Ρίτσου « Την Ρωμιοσύνη μην την κλαις» σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη που σίγουρα προκαλούν συγκίνηση αν τα παραλληλίσεις με το σήμερα.
Οι στίχοι όμως του Αντώνη Πανταζή στο « Φοβάμαι » παραμένουν οι πιο διαχρονικοί και καυστικοί σήμερα που τόσα συμβαίνουν γύρω μας , που παίρνονται αποφάσεις για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.
Μέτρα ασφαλείας πήρανε για την αναπνοή μου
και σε πολυεθνικό μονόδρομο
το μέλλον μου δώσαν αντιπαροχή.»
Φοβάμαι...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου