Σε κάποιο άρθρο μου πριν από λίγους μήνες είχα αναφερθεί με αλληγορική σημασία στον «ΤΡΟΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ», έναν σύγχρονο οικονομικό πόλεμο που βιώνει η χώρα μας τον τελευταίο καιρό με όλα τα επακόλουθα.
Ο πόλεμος αυτός σε πρώτη φάση τελείωσε και η πατρίδα μας έγινε υποτελής στην Τρόϊκα και σε όλο το συγγενολόϊ της.
Παράλληλα με το τέλος του Τροϊκού πολέμου άρχισε η οΔΙΣσεια του Ελληνικού λαού να φθάσει στην αγαπημένη του Ιθάκη. Τόσα δις πρέπει να μαζευτούν, τόσα δις πρέπει να περικοπούν, τόσα δις πρέπει να πληρωθούν κλπ κλπ. Ποιός θα τα πληρώσει; « ΠΡΩΤΑ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ» έλεγε ένα προεκλογικό σλόγκαν του νυν κυβερνώντος κόμματος. Και ο αφελής λαός δεν ζήτησε τότε πριν από δύο χρόνια να του εξηγήσουν τι σήμαινε αυτό το σλόγκαν. Πίστεψε όπως τον διαβεβαίωναν ότι σε 100 το πολύ μέρες θα αλλάξουν τα πάντα. Και άλλαξαν τα πάντα. Χάθηκε το χαμόγελό του, εκμηδενίστηκαν τα οράματά του, η ζωή του μπήκε σε μία πρέσα από την οποία θα βγει πολύ δύσκολα ( αν τα καταφέρει ποτέ να βγει).
Τώρα οι πολιτικοί που κυβέρνησαν και κυβερνούν τα τελευταία χρόνια παριστάνουν με μία εκνευριστική αφέλεια ότι δεν γνώριζαν το μέγεθος του οικονομικού προβλήματος της χώρας μας και βρέθηκαν προ απροόπτου.
Μήπως δεν κάλεσαν αυτοί την EUROSTAT το 2004 για να κάνει απογραφή; Μήπως δεν ήταν μέλη κυβερνήσεων που έσπρωχναν τον Ελληνικό λαό στο Χρηματιστήριο, μήπως δεν είχαν ενεργό συμμετοχή στα σκάνδαλα SIEMENS, Μονής Βατοπεδίου, Δομημένων ομολόγων, αγοράς υποβρυχίων κλπ; Δεν γνώριζαν οι εκάστοτε Διοικητές της Τράπεζας της Ελλάδος ότι η χώρα ήταν υπερχρεωμένη και ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν το οικονομικό κραχ ;
Βεβαίως και το γνώριζαν άπαντες και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο κοροϊδεύει. Το γνώριζαν τόσο οι πρώην όσο και οι νυν κυβερνώντες αλλά σιωπούσαν και ξαφνικά μα εντελώς ξαφνικά μία μέρα « ανακάλυψαν την Αμερική».
Έσπρωξαν τον Ελληνικό λαό σε μία άνευ προηγουμένου περιπέτεια από την οποία κανείς δεν γνωρίζει πότε θα κατορθώσει να ξεμπλέξει. Υποθήκευσαν το μέλλον το δικό μας αλλά και των παιδιών μας ,εξοντώνουν καθημερινά με νέα μέτρα λιτότητας τον μισθωτό, τον συνταξιούχο, τον δημόσιο υπάλληλο, τον επαγγελματία και όλα τα υπόλοιπα φορολογικά υποζύγια. Τους οδηγούν από την χώρα των Λωτοφάγων στην χώρα των Λαιστρυγόνων , στο νησί των Κυκλώπων, στο νησί της Κίρκης που τους μεταμορφώνει σε χοίρους , στην Σκύλα και την Χάρυβδη μέχρι την τελική εξόντωση και οικονομική αφαίμαξή τους. Που είναι τα περήφανα νιάτα και τα τιμημένα γηρατειά; Τα μεν νιάτα ψάχνουν οδούς διαφυγής από τη χώρα μας μεταναστεύοντας σε άλλα ευνομούμενα κράτη αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο , τα δύστυχα δε γηρατειά περιμένουν το βιολογικό τους τέλος υπομένοντας τον οικονομικό ζυγό που τους επέβαλαν με το έτσι θέλω μη μπορώντας να κάνουν τίποτα.
Δυστυχώς βλέπουμε να μην έχουν δοθεί ακόμα τα διδακτικά βιβλία στα σχολεία, να μην δίνονται χρήματα για θέρμανση και άλλα λειτουργικά έξοδα των σχολικών μονάδων, να περικόπτονται καθημερινά παροχές προς τον λαό θυσία όλα στο βωμό της αποφυγής της χρεοκοπίας.
Όσο για τα παιδιά των εκάστοτε κρατούντων την εξουσία; Κανένα πρόβλημα. Η πλειοψηφία τους πηγαίνει στα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία και κολλέγια, φοιτά στα καλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού με απώτερο στόχο να επιστρέψουν κάποια μέρα πίσω στην Ελλάδα, σαν αυτόκλητοι σωτήρες της, συνεχιστές της πολιτικής οικογενειοκρατίας που αλωνίζει ανενόχλητα τις τελευταίες δεκαετίες την πολιτική σκηνή του τόπου μας.
Ο Ελληνικός λαός, ο σύγχρονος οΔΙΣσέας, αναζητεί απεγνωσμένα το απάνεμο λιμάνι της αγαπημένης του Ιθάκης . Θα ναυαγήσει , θα δυστυχήσει μα θα αντέξει. Θα μεταμορφωθεί σε ζητιάνο, θα αναγνωριστεί από τον αγαπημένο του Άργο, θα τον περιποιηθεί η Ευρύκλεια βλέποντας το σημάδι στο πόδι του και επιτέλους θα φθάσει στο παλάτι του στο οποίο ασχημονούν για πολλά χρόνια οι μνηστήρες της εξουσίας.
Θα συναγωνιστεί μαζί τους και μόλις κατορθώσει να περάσει το βέλος μέσα από τα δώδεκα τσεκούρια τότε οι μνηστήρες θα τρομοκρατηθούν και θα το βάλουν στα πόδια αναγνωρίζοντας την κυριαρχία και την δύναμη του.
Και τότε θα μπορέσει να εκλέξει τους άξιους αντιπροσώπους του στο κοινοβούλιο αλλά και την κυβέρνηση, αυτούς που θα έχουν ταχθεί να υπηρετούν το καλό του και όχι να αποκομίζουν ίδια οφέλη προτάσσοντας την ιδιότητα τους ως δημόσια πρόσωπα και κρατικοί λειτουργοί.
Μου έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου μια επιγραφή που είδα πριν από λίγα χρόνια όταν επισκέφτηκα το νησί του Οδυσσέα έξω από ένα μαγαζάκι ειδών λαϊκής τέχνης στο κέντρο του λιμανιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου