Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

MADRUGADA


Από miltop
Οι Madrugada ήταν Νορβηγικό ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε στην πόλη Stokmarknes το 1995. Το συγκρότημα αρχικά αποτελούνταν από τα μέλη Sivert Hoyem (φωνητικά), Robert Buras (κιθάρα) και Frode Jacobsen (μπάσο), ενώ αργότερα προστέθηκε και ο ντράμερ Jon Lauvland Pettersen.Το πρώτο τους όνομα ήταν Abbey's Adoption, ενώ το "Madrugada" ως όνομα το απέκτησαν το 1998, μέσα από μια σειρά ονομάτων που τους πρότειναν φίλοι, λίγο πριν υπογράψουν στην Virgin.
Madrugada ονομάζεται στα Ισπανικά η χαραυγή, δηλαδή η ώρα πριν το πρώτο φως της ημέρας όπου ο ουρανός παίρνει μία βαθιά μπλε απόχρωση.

Το γκρουπ προκάλεσε αίσθηση μπαίνοντας σχεδόν βίαια στην μουσική ζωή μας, με το LP "Industrial Silence" το 1999, με το οποίο ήδη είχαν ανεβεί στην κορυφή των νορβηγικών συγκροτημάτων. Στην χώρα τους ήρθε και η πρώτη αναγνώριση του ταλέντου τους μέσω της βράβευσης τους με το νορβηγικό βραβείο καλύτερου ροκ συγκροτήματος του 1999.
Για τον υπόλοιπο μουσικό κόσμο, ήταν η μεγάλη έκπληξη, από αυτές που ξεπετάγονται από το πουθενά για να εξελιχθούν σε μια μπάντα-ορόσημο για τη διεθνή ροκ σκηνή.
Aπό τα πρώτα δείγματα προκύπτει το συμπέρασμα προσκόλλησής τους στον underground ροκ ήχο, κατατάσσοντάς  σε υψηλή θέση στις προτιμήσεις αυτών που αγαπούν την γνήσια και καθαρή ροκ εκδοχή της μουσικής.

Οι Madrugada, στα 13 χρόνια ζωής τους, μελοποίησαν την ανθρώπινή μελαγχολία με τη βοήθεια του 60's rock, της ψυχεδέλειας των 80's, των blues, της country, της soul και του gospel. Ειδικά η μπάσα σπαραχτική φωνή του τραγουδιστή Silvert Hoyem χτυπάει χορδές που βρίσκονται στο κέντρο της καρδιάς και είναι καταλυτική στο μεστό ατμοσφαιρικό τους υβρίδιο. Η μουσική των Madrugada ταξιδεύει τον ακροατή σε μεγαλοπρεπή μπαρόκ παλάτια που στέκουν εγκαταλελειμμένα, μελοποιεί τη σιωπή μεταξύ δύο αποξενωμένων εραστών και σε παροτρύνει να ξαπλώσεις στο πιο πολυσύχναστο πεζοδρόμιο της πόλης σε ώρα αιχμής και να παρατηρείς την αγχωμένη υπερκινητικότητα.
Οι κιθαριστικές αντηχήσεις του Robert Buras δανείζονται στοιχεία από πρώιμα εφέ των sixties, ο ντράμερ Jon Lauvland Pettersen έχει το μοναδικό χάρισμα να εμφυσει μελωδία στα τύμπανα του, τα φωνητικά του Silvert Hoyem κατεδαφίζουν τείχη απάθειας με τον άμεσο αισθαντισμό τους ενώ οι στιβαρές μπασογραμμές του Frode Jacobsen θέτουν τα θεμέλια για το κάθε κομμάτι.
Η ικανότητα τους να εναλλάσουν τέμπο, να χτίσουν δυναμικές κορυφώσεις και η ηλεκτρική ένταση που περιβάλλει τις διαθέσεις τους κάνουν τη μουσική τους το πιο περιπετειώδες άκουσμα των τελευταίων ετών.
Η ακατέργαστη, βρώμικη χροιά τους πλαισιώθηκε στο πέρασμα των χρόνων με πιο ώριμες και ευρηματικές ερμηνείες και ενορχηστρώσεις, εμπλουτίστηκε με πιο σκληρά στοιχεία, χωρίς όμως να χάσει ποτέ τον dark, ρομαντικό και μελαγχολικό χαρακτήρα της.
Στη δισκογραφία τους δεν υπάρχει ούτε ένα μέτριο άλμπουμ, όλα ξεκινούν από πολύ καλά και αγγίζουν το άριστα.

Στην Ελλάδα οι Madrugada, ρίζωσαν στη συνείδηση του κοινού από την πρώτη στιγμή που έγινε αντιληπτή η ύπαρξή τους και μετά την πατρίδα τους, η χώρα μας ήταν η δεύτερη που αναγνώρισε την αξία τους και οι εμφανίσεις τους συνοδεύονταν μόνιμα από sold out.
Στην καριέρα τους έχουν πείσει για την αξία τους με διαρκείς περιοδείες. Κάθε φορά που επέστρεφαν στις χώρες της Ευρώπης έβρισκαν το ποίμνιο τους διαρκώς διευρυμένο και τις εκδηλώσεις του κοινού όλο και πιο θερμές.
Μετά τον πρώιμο θάνατο του κιθαρίστα τους, Robert Buras(μόλις 32 ετών) στις 12 Ιουλίου 2007, ο οποίος βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του σστο Όσλο, αγκαλιά με την κιθάρα του, τα υπόλοιπα μέλη αποφάσισαν να ολοκληρώσουν τις ηχογραφήσεις τους και στις 15 Νοεμβρίου 2008 πραγματοποίησαν την τελευταία τους συναυλία στο Όσλο.
Ο τραγουδιστής τους, Sivert Hoyem, είναι αυτός που συνεχίζει να δρέπει τους καρπούς της λατρείας προς την μπάντα. Συνεχίζοντας σόλο τη δισκογραφική του πορεία, (θυμηθείτε το πολύ καλό περυσινό "Moon
Landing") δεν παραλείπει να επισκέπτεται τη χώρα μας συχνά-πυκνά και να γεμίζει τους συναυλιακούς χώρους, όπου εμφανίζεται. Ισως γιατί είναι μια πραγματικά μεγάλη φωνή που είναι αδύνατον να αφήσει τον οποιονδήποτε ασυγκίνητο. Ισως γιατί στη μουσική του υπάρχει ακόμα η αστική μελαγχολία που διέπνεε τη μουσική των Madrugada. Ισως τελικά γιατί μερικοί από εμάς πιστεύουμε ότι η πραγματική αγάπη κρατάει για πάντα.

Δισκογραφία:
Industrial Silence (1999)
The Nightly Disease (2001)
Grit (2002)
The Deep End (2005)
Live at Tralfamadore (2005)
Madrugada (2008)

Πριν από λίγες μέρες η ΕΜΙ Νορβηγίας, κυκλοφόρησε μια ανθολογία από 27 κομμάτια του μεγάλου συγκροτήματος, συν ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι, το "All This Wanting To Be Free", με τίτλο "The Best of  Madrugada" και η οποία συμπυκνώνει όλη την καριέρα του νορβηγικού κουαρτέτου σε δύο cd.
Ότι πρέπει για τους φίλους της μπάντας, αλλά και για όσους ακόμη δεν έτυχε να ανακαλύψουν το μεγαλείο της μέχρι σήμερα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου